چشمات مثل یه تیکه الماسه واسه شب من
دستات یه آبچکیده دستماله واسه تب من .
حرفهات مثه لالایی بود ، یادت عجب هوایی بود.
با تو چقدر زود می گذشت، باز شده وقت رفتن.
تنها یه مشت خاطره موند.
چشمام ، پشت پنجره موند.
مجبوره تا آخر عمر شعر جدایی خوندن.
قلبم گرفته از خزون ،
تنهام کجایی مهربون،
کجایی تو بهار جانم.
دستام نداره همزبون،
چشمام نداره سایبون،
بند اومده بی تو زبانم.
حرفهات مثه لالایی بود ، یادت عجب هوایی بود.
با تو چقدر زود می گذشت، باز شده وقت رفتن.
عاشقونه، چه بی بهونه،
باز صدام گرفته و دل نمی خونه،
آرزومه، جدایی شومه،
کاشکی دستات تو رو تا من بکشونه.