واسه اون کسی که فکر رفتنه حتی دیوارای خونه هم دره

نمیشه مانع رفتنش بشی مث عطریه که شیشه اش بی سره

زندگی بی عشق دلگیره ولی دل تو هنوز پیشش گیره ولی

قلبت از تنهایی میگیره ولی گاهی وقتا تنها بودن بهتره

گریه کن اما واسه حال خودت گریه کن برای اقبال خودت

قیدشو بزن دلت مال خودت گریه کن اما بدون بی اثره

گریه کن برای تسکین خودن گریه کن به حال غمگین خودت

گریه کن با بغض سنگین خودت بگذر از اونی که از تو میگذره

تو مث قطاری اون مسافره کل رابطه براش یک سفره

گریه کن وقت خداحافظیه دل بریدن ایستگاه آخره

تو به حد کافی پاش موندی بسه دیگه تکلیفش با عشق مشخصه

واسه اون عشق تو حکم قفسه اون پرنده رو رها کن بپره

گریه کن اما واسه حال خودت گریه کن برای اقبال خودت

قیدشو بزن دلت مال خودت گریه کن اما بدون بی اثره

گریه کن برای تسکین خودن گریه کن به حال غمگین خودت

گریه کن با بغض سنگین خودت بگذر از اونی که از تو میگذره