توی عکسا همیشه میخندیم غممون پشت عکس پنهونه
بغضمونو کسی نمیفهمه دردمونو کسی نمیدونه
ما همیشه فقط یه تصویریم حرفهامونو بی صدا گفتیم
از تو عکسا کسی نمیفهمه قبل و بعدش به هم چیا گفتیم
نمیشه برگه های سوخته رو پشت برگ برنده پنهون کرد
نمیشه تموم عمر غمو پشت تصویر خنده پنهون کرد
نمیشه برگه های سوخته رو پشت برگ برنده پنهون کرد
نمیشه تموم عمر غمو پشت تصویر خنده پنهون کرد
ما هنوزم یه راز مشترکیم ما هنوزم یه راهه بن بستیم
ما که تنها برای تنهایی آرزومونو جمع میبستیم
تو هنوزم منو نمیفهمی من که یک عمر از تو کم نشدم
رو دلم مونده اعتراف کنم که حریف تو و دلم نشدم
نمیشه برگه های سوخته رو پشت برگ برنده پنهون کرد
نمیشه تموم عمر غمو پشت تصویر خنده پنهون کرد
نمیشه برگه های سوخته رو پشت برگ برنده پنهون کرد
نمیشه تموم عمر غمو پشت تصویر خنده پنهون کرد