من از تبار کوروشو

از اعتبار آرشم

جهان جهنمم بشه

هنوز من سیاوشم

هنوز رستمم اگه

نبرد تن به تن بشه

کسی توو مستطیل سبز

محاله سدّ من بشه

«تا نبضم از تو میزنه

تا حالمون به هم خوشه‌

یه نیمه هم بعیده که

جهان حریفمون بشه

تا پرچمت لباسمه‌

ببین چکار میکنم‌

نود دقیقه نه یه عمر

بِت (بهت) افتخار میکنم »

به سبز و سرخ پرچمت‌

گل از گل جهان شکفت

به جز یه شعر باشکوه

چه چیزی از تو میشه گفت

به اعتبار اسم تو

به قلب قصه میزنم

غرور خیلیارو با‌

گلم قراره بشکنم