شب
شب که میشه تو کوچه ی غم
اشک من میشه ستاره
من
چشمام و به ابرا میدم
آسمون بارون میباره
میخونم آخ که دیگه فرنگیس
عشق تو داغونم کرد
به کی بگم که چشمات تو غصه زندونم کرد
دلم شده دیوونه
خدا خودش میدونه
کوچه دلش میگیره
سکوتش و میشکونه
پنجره ها با فریاد میگن کی باز میخونه