دلم با بودنت خوش بود
ولی حالا دلم خونه
تو از وقتی سفر کردی
ببین حالم دگرگونه
تو رفتی از کنار من
نرفتی هرگز از یادم
بازم با دیدن عکسات
یاد اون روزا افتادم
پدر دار و ندار من
همه صبر و قرار من
اگه پیشم نباشی تو
خرابه روزگار من
پدر مرهم واسه زخمام
پدر انگیزه فردام
پدر بی تو چقدر سخته
دوایی نیست واسه دردام
تو رفتی و پس از تو دلخوشی رفت
تک و تنها شدم بی یار و یاور
تو بودی توی دنیا تکیه گاهم
ندارم رفتنت هرگز به باور
دلم تنگه واسه خندیدن تو
واسه چشمات واسه تموم حرفات
دلم میخاد بازم برگردی پیشم
پدر رفتی خدا باشه به همرات