یادمه روزی که رفتی‌

دل تنهاییمو بردی

منو با غروب سردت

به غریبها سپردی

یادمه یادمه

روی آخرین نوشتم

موند رد پایه اشکات

میسوزونه کاغذ هام

واژه های داغ حرفات

تو با رفتنت شکستی

حرمت موندنو سوختنو

منو هم صدایی شب

تو و یه غربت روشن

یادمه روزی که رفتی‌

دل تنهاییمو بردی

یادمه یادمه

منو با غروب سردت

به غریبها سپردی

یادمه یادمه

رفتنو رفتنو رفتن

خواب آدمای دربند

یاد آخرین نگاهت

طرح خیسی از یه نیشخند

یادمه روزی که رفتی

دل تنهاییمو بردی

یادمه یادمه

منو با غروب سردت

به غریبها سپردی

یادمه یادمه

یادمه روزی که رفتی‌

دل تنهاییمو بردی

یادمه یادمه

منو با غروب سردت

به غریبها سپردی

یادمه یادمه