هستی چه بود قصه پر رنج و ملالی کابوس پر از وحشتی آشفته خیالی ای هستی من و مستی تو افسانه ای غم افزا کو فرصتی که تا لذتی بریم از شب وصالی ز هستی نصیبم بود درد بی نهایت ───┤ ♩♬♫♪♭ ├─── چنان نی ندارم سر شکوه و شکایت چرایی غمین اقامت گزین به درگاه می فروشان گریز از محن چو من ساغری بزن ساغری بنوشان هستی چه بود قصه پر رنج و ملالی کابوس پر از وحشتی آشفته خیالی ای دل چه ز جانم خواهی ای تن ز چه جانم کاهی ───┤ ♩♬♫♪♭ ├─── ترسم که جهانی سوزد از دل چو بر آرم آهی به دلم نه هوس نه تمنا باشد چه کنم که جهان همه رویا باشد بگذر ز جهان همچون من افشان به جهانی دامن بزمم سیه اما سازد جمع دگران را روشن