آسمونم دلس میسوزه
واسم میخواد بازم بباره
رفتی از این خونه
اما توهمت هنوز ادامه داره
من رفیقم با زخمایی که به دلم زدی
میدونم میدونی بد بودنو خوب بلدی
تو چرا از یادم نمیری
برو خودم پرواز و یادت داده بودم
یه عمر اشتباه جنگیده بودم
دلت مثل مردابه و من تشنه آبم
چقد خیابونا بی تو میده عذابم
کاش میتونستم دلم واسه تو تیکه کنم
من شب ها توی خوابم به چشمای سیات فکر میکنم
من یه بم بستم که یک در بستمش وا بشه
مثل اون زندونیم که دم صبح لحظه اعدامشه
برو خودم پرواز و یادت داده بودم
یه عمر اشتباه جنگیده بودم
دلت مثل مردابه و من تشنه آبم
چقد خیابونا بی تو میده عذابم