با تیکو تاک ساعت دیواری در زیر شیروانی بودم دنبال موشهای ول

انگار و سرگرم لمس ذهن خودم بودم

از خرت و پرتهای پدر جدم تا کفشهای چرمی آقاجان

از تاسو تخت نرده فراموشم

تا پوکه های برنوی باقرخان

از بند و وسمهای مشه لیلا

تا توپ آج کوچک مروارید از عاشقانه های خودم با خود

تا نامه های بسته ی در تبعید

گاهی صدای خش خش دندانها

گاهی صدای زوزه ی لولاها

ی عالمه خیانت مجنون بود در ارتباط سالم لیلاها

در زیر میز کوچک خیاطی

جلدی خراش خورده نمایان بود

چشمم به آلبوم گم افتاد که زیر خاک خسته و پنان بود

از تار عنکبوت گرفته تا چندینو چند خاطره بر پشتش

از لای جلد له شده بیرون بود

یک دست مرد و حلقه ی انگشتت

آتش عطش گرفت

برش دارم انگیزه داشتم که ببینم چیست

چیزی از آن گذشته ی موهمومم در لابلای خاطره هایش نیست

برداشتم عتیقه ی خاکی را

با فوت گرد و خاک به پا کردم

بازش نکرده دلهره ام میکشت

خود را از این زمانه سوا کردم