آهسته تر رانندگی کردم

طولش بدم این راه کوتاهو

پیشم که باشی من دلم می خواد

گه گاهی عمدا” گُم کنم راهو

فرقی نداره جاده بن بسته

دوره به خونه یا که نزدیکه

بودن کنارت زیر ِ این بارون

شاید همین حُسن ِ ترافیکه

حیفه که زیر سقف ماشینیمو بارون بی ما هدر میره

پای پیاده رد نشیم از شب حوصله ی این کوچه سر میره

حیفه که زیر سقف ماشینیمو بارون بی ما هدر میره

پای پیاده رد نشیم از شب حوصله ی این کوچه سر میره

ابری که با ما هم قدم میشه

رد قدمهامونو می شوره

عطری که تو این کوچه می پیچه

دنباله راهه ، مقصدش دوره

من پیش تو رو بال این ابرا

اونقدر که از شب خوابو می گیرم

این موقع از فصلای بارونی

تو هر دقیقش تحت تاثیرم

حیفه که زیر سقف ماشینیمو بارون بی ما هدر میره

پای پیاده رد نشیم از شب حوصله ی این کوچه سر میره

حیفه که زیر سقف ماشینیمو بارون بی ما هدر میره

پای پیاده رد نشیم از شب حوصله ی این کوچه سر میره