از آدما خستم از همه ترسیدم تو منو کی کشتی که من نفهمیدم
روزای خوبی نیست دنیا برام تنگه یه کشور خستم دور و برم جنگه
منو که میبینی از نفس افتادم یه روزی یه شهرو دلداری میدادم
دستای دنیارو بعد تو ول کردم دنبال خوشبختی دیگه نمیگردم
وارونه شد دنیام هر لحظه بی تابم شبا که بیدارم روزارو میخوابم
من سعیمو کردم تا خونه روشن شه شاید که قلب تو موافق من شه