تن ویرانه ام آباد شد آباد چو یار آمد
به مشام دل پاییزی من بوی بهار آمد
یوسف از چاه غم آری به قرار آمد
سر عقل آمده دیگر دل ویرانه دیوانه
زلف آشفته غم‌را زده یارم به طرب شانه
لیلی ام آمده آری به در خانه
غرق چشمان تو دریا
چنان اثرم نیست که از خود خبرم نیست
خوشا ای دلم
شدم آزاد زغم ها مست از آن نرگس مستم
من چه خوش دل به تو بستم
خوشا ای دلم
تو بهار منی من نثار توأم
گل بیفشان ببین
جان سپار توأم ای عشق
جان سپار توأم ای عشق
در دام تو بسته پایم
از بند دنیا رهایم
غم زخانه من رهسپار است
گرتو باشی خزانم بهار است