خوشبختی یه اتفاقه مثل باور یه رویا
مثل لمس بیقراری تو دوراهیای دنیا
یکی دنیاش رنگارنگه غرق بارون امیده
یکی زندگیش شبیه عکسای سیاه سفیده
ما که عمریه گمیم تو لحظه های بی نشونه
حسرت یه چیکه مهتاب توی قلب شبهامونه
شادی انگار سهم اونهاست که رفیقن با زمونه
اونایی که سکه شانس همیشه تو مشتشونه
گاهی وقتا لحظه های زندگی
شبیه تابلوهای نقاشی ان
طرحی از گذشته های مبهمن
روی دیوارای بین تو و من
می خوام از شبی که عمری پا به پام بوده رهاشم
سهمی از ستاره های آسمونم داشته باشم
سهمی از روزای روشن از قشنگیای دنیا
قصر قصه ها همینجاست این نه خوابه نه یه رویا
از نگاه خیس بارون میشه طعم عشقو فهمید
حتی یه دریچه بسه واسه حس کردن خورشید