خدا نیاورد آن روز را که دیوانه نباشم
یار بیاید به در خانه و من خانه نباشم
دلبرم ای خوب ،مطلوب ،محبوب ، کجایی
خانه ات اباد برگرد که ویرانه نباشم
ساکن میخانه منم مست و دیوانه منم عاقل و هوشیار تویی
با عقل بیگانه منم مردو مردانه منم روزه ی شک دار تویی
ساکن میخانه منم مست و دیوانه منم عاقل و هوشیار تویی
با عقل بیگانه منم مردو مردانه منم روزه ی شک دار تویی
والله که ما ۱شب ارام نداریم ۱شب نشد اخر که جانانه تو باشم
حالا که در این کشور بی عشق غریبم
ای کاش پناهنده ی چشمانه تو باشم
موی خودت را شانه بزن رقص کنان باده بزن
جان من تویی چه کرده ای شما با دل من .
ساکن میخانه منم مست و دیوانه منم عاقل و هوشیار تویی
با عقل بیگانه منم مردو مردانه منم روزه ی شک دار تویی