اگه قلبم تو سینه جاش آروم بود اگه راحت به دنیا تن نمی دادم
اگه فرق نسیم و باد و می گفتی نمی دیدی تو این گرداب افتادم
من از تاریکی این راه می ترسم تمام کوچه های شهر بن بستن
باید دستم روی زانوی خودم باشه نباید خسته شم از رفتن و رفتن
یه شعله تو دل من روشنه از این شهر من و بیرون میبره
سیاهی آخرای عمرش سپیده بعد شب سر میزنه
“یه شعله تو دل من روشنه از این شهر من و بیرون میبره
سیاهی آخرای عمرش سپیده بعد شب سر میزنه
اگه قلبم تو سینه جاش آروم بود اگه راحت به دنیا تن نمی دادم
اگه فرق نسیم و باد و می گفتی نمی دیدی تو این گرداب افتادم
من از تاریکی این راه می ترسم تمام کوچه های شهر بن بستن
باید دستم روی زانوی خودم باشه نباید خسته شم از رفتن و رفتن
یه شعله تو دل من روشنه از این شهر من و بیرون میبره
سیاهی آخرای عمرش سپیده بعد شب سر میزنه
“یه شعله تو دل من روشنه از این شهر من و بیرون میبره
سیاهی آخرای عمرش سپیده بعد شب سر میزنه