یک عمر جان کندم میان خون و خاکستر
من نامه در بین تو بودم با کسی دیگر
طاقت نمی آوردم اما نامه میبردم
از او به تو از تو به او مرداد شهریور
پاییز شد با خود نشستم نقشه ای ..
میخواستم غافل شوید از بلندی
با زیرکی تقلید کردم دست خطش را
یک کاغذ عین کاغذ او کندم از دفتر
او می نوشت آغوش تو پایان تنهایی است
تغییر میدادم که از تو خسته ام دیگر
او می نوشت اینجا هوا شرجیست غم دارد
تغییر میدادم هوا خوب است
او مینوشت ای کاش امشب پیش هم بودیم
تغییر میدادم که از این عاشقی بگذر
باید ببخشی نامه هایت را که میخواندم
در جوی می انداختم با چشم هایی تر
با خود گمان کردم که حالا سهم من هستی
از .. اینم جهان بی در و پیکر
آن نقشه باید بین آن ها را رقم میزد
اما به یک احساس فوق العاده شد
آن رفت با دلشوره یک شب ساک خود را بست
ول کرد کار و بار خود را آمد از بند
دیدید هم را بینتان سوء تفاهم بود
آن هم به زودی بر طرف شد بی پدر مادر
با خنده حل شد آن کدورت های طولانی
این بین و بس من بودمو یک حس شرم آور
شاید اگر در نامه ها دستی نمیزدم
آن عشق با دوری به پایان میرسید
رفت دوچرخه پگوشه ی انباری ام پوسید
آه از ندانم کاریت ای چرخ بازیگر
شاید تمام آن چه گجفتم خواب بود
من مرده ام در خویش بیدارم نکن