تو مه تند رانندگی میکنم

با رویای تو زندگی میکنم

پُره جاده‌ست عطر پاییز و برگ

عزیزه برام زندگی قدِ مرگ

میرم سمت دریا، میرم تا شمال

شمالِ پُر از بهترین فصل سال

یه آهنگو میخوام زیادش کنم

که تو بشنوی خیلی تنگِ دلم

تو از راه دورم اونو میشنوی

شاید نشنوه هیشکی تو میشنوی

الان یک دفعه اینجا بارون گرفت

اگه بودی میشد چقدر جون گرفت

بدون تو رانندگی میکنم

من احساس شرمندگی میکنم

که بارون بیاد و تو دور از منی

خودت کاش بیای بغضمو بشکنی

هوا جون میده واسه خنده هات

هوا جون میده واسه ی خنده هات

واسه خوندن عاشقانه برات

اگه بودی با تو قدم میزدم

تو نیستی چطور زیر بارون برم

دارم خسته رانندگی میکنم

با سرعت چه دیوونگی میکنم

میگن که خطرناکه این سرعتم

ولی ، ولی من که من با رویاهات راحتم

تو بودی مواظب بودم خیلی سخت

تو بودی مواظب بودم خیلی سخت

تو باشی نباید خطرناک رفت

تو باید بمونی برام تا ابد

تو دنیای بی رحم و روزای بد

پیچیده تو جاده صدای موزیک

دلم کلبه میخواد حتی کوچیک

تو کلبه با تو زندگی میکنم

هنوز اما رانندگی میکنم

تو حالا کجایی که معلوم نیست

تو حالا کجایی که معلوم نیست

چقدر سخته که هیشکی پهلوم نیست

تو جات خالیه روی این صندلی

برم رامسر نور یا انزلی

کجایی که من گم شدم تو مسیر

تو نیستی بگی دنده رو چپ نگیر

هوامو نداره کسی این روزا

هوامو نداره کسی این روزا

نه بارون نه تو نه دمای هوا

هنوز تند رانندگی میکنم

صدات میزنم بچگی میکنم

جوابت تو بارون بازم گم میشه

جنونم بازم حرف مردم میشه

دارم جاده رو برمیگیردم عقب

منو عشقتو ساز بارونو شب

اگه بودی میگفتی مقصد کجاست

الان چپ برم یا برم سمت راست

بلد نیستم بی تو این جاده رو

مسیرای معمولی و ساده رو

کی میگه دارم زندگی میکنم

فقط بی تو رانندگی میکنم

کی میگه دارم زندگی میکنم

فقط بی تو رانندگی میکنم