با تکه‌های پیکرمان،

با گیسوان دخترمان

می‌خواستید چه‌کار کنید؟!

ما زنده‌ایم؛ مثل امید

این چند روزه را بروید

بر کشتن افتخار کنید

شیپور  ِجنگ را زده‌ و

یکباره صلح می‌طلبید

ابلیس‌زادگان ِ پلید!

ای بدترین ِاهل ِزمین!

با ما رسیدگان به یقین

پس مایلید قمار کنید؟!

مردم علاج در وطن است!

دنیا فقط لب و دهن است

این جنگ جنگ تن به تن است

آزادگان ِکل ِجهان!

فکری برای تربیت ِ

اقوام  ِبرده‌دار کنید

این ظلم‌های بی‌حدشان

افکار تیره و بدشان

آژیرهای ممتدشان

سوراخ‌های گنبدشان

این موش‌های شب‌زده را

ای گربه‌ها شکار کنید

کودک‌کشانِ ورطه‌ی نیست!

بزدل‌تر از شما چه کسی‌ست؟

ما در مسیر  ِ آمدنیم

جرثومگان ِ ظلم و ستم

وقت است تا به همت هم

از خانه‌ها فرار کنید

صحبت نه از زیاد و کم است

شمشیر خشم ما دو دم است

یک ضربه نیز مغتنم است

این تیغ، تیغ روز  ِجزاست

کعبه ورای فهم شماست!

سجده به ذوالفقار کنید

مردم خدا مراقب ماست جز خیر ما ندید و نخواست

آری خدا که در همه جاست که از شر دشمنا چه حراست

خائن همیشه بوده و هست این دستپخت اجنبی است

نفرین به این جماعت پشت وقتی غبار فتنه نشست

رحمی مباد بر ستم مزدور جیره خوار کنید