شاخه ای تکیده گل ارکیده با چشمای خسته لب های بسته
غم توی چشماش آروم نشسته شکوفه ی شادیش از هم گسسته هااای
آشنای درد خورشیدس سرده تو قلب سردش غم لونه کرده
مهتاب عمرش در پشت پرده اما حصارش پاییز سرده واااای
دستای ظریفش تو دست مادر پیکر نحیفش چون گل پرپر از محنت درد آروم نداره
سایه سیاهی رو بخت شومش ارکیده تنهاست زیر هجومش طوفان درد پایون نداره
───┤ ♩♬♫♪♭ ├───
لالالالالالالا لالالا لالالا لالالا لالالا لالالا لا
دست منو تو میتونه باهام قصری بسازه با رنگ شبنم شکوفه ای که غمگین و سرده گل ارکیده است نمیره کم کم
بیا نذاریم گل ارکیده گلی گه چهرش پاک و سپیده که توی پاییز شاخه ای بیده بهار ندیده نمیره کم کم
دستای ظریفش تو دست مادر پیکر نحیفش چون گل پرپر از محنت درد آروم نداره
سایه سیاهی رو بخت شومش ارکیده تنهاست زیر هجومش طوفان درد پایون نداره